Forumtagram Genel Forum Sitesine Hoş geldiniz!

Foruma Üye Olmadan, Konu açamaz, Yorum yapamaz ve Üyelerimizle Etkileşimde Bulunamazsınız. :)

Üye Ol!

Herkes kendi yüreği kadar anlar, yürek yazar, dil susar….

Hikayemizde sadece varacağımız yer değil, yürüdüğümüz yoldur aslında.O yolda attığımız her adım, öğrendiğimiz her ders, yaşadığımız her duygu bizimdir.

Kendimize karşı nazik olmak, yolun zorluklarını kabullenmek ve o anın kıymetini bilmek gerekir.
 
Yağmur fırtınasından öğrenilecek bir şey vardır. Ani bir sağanağa yakalanınca ıslanmamaya çalışır ve yolda hızla koşarsın. Evlerin saçaklarının altından yürür, yine de ıslanırsın.

Eğer en baştan, ne yaparsan yap aynı derecede ıslanacağını kabullenseydin, şaşırmazdın.
 
Aslında mutlu insanlarız. Bir günaydına veya teşekkür ederime verdiğimiz gülüşten belli.

Ancak aklımızı kurcalayan şeyler ve derin düşünceler bizleri mutsuzmuşuz gibi hissettiriyor.
 
Bir çözüm önermeden eleştireni, seni kendi gibi bir kalıba koymaya çalışanı, attığın her adımda mantıklı konuşmadan cesaretini kıranı;

Silmekten hiç korkma, hayatımızın temizliğidir bu….:gul;
 
Yaşam ben istersem rüya
İstemezsem kabus olurmuş bana
Bunu öğrendim yaşadıkça…
Şimdi kendi rüyamı kendim yazdım yaşıyorum…

Rüyama girecekleri özenle seçiyorum…
Çünkü artık huzur bozanlara değil
Huzur verenlere hayatımın kapısını açıyorum…
 
Bu hayatta büyük konuşmayacaksın…


Mesela:
“Ben asla…”
Diye başlayan cümleler kurmayacaksın.
Başkasının başına gelen her şey benim de başıma gelebilir diyeceksin.
Ve hiç kimseyi yaşadıkları için kınamayacaksın.

Sözlerin imtihanın, güldüklerin gözyaşın olabilir…
 
Etrafıma baktım da bir farkımız olsun diyorum.Herkes birbirinin kuyusunu kazıyor; kimse kimsenin iyiliğini istemiyor, ne ölsün ne de gülsün istiyor.

Hasetlik, fesatlık diz boyu.Bir farkımız olsun gerçekten.

İyi insan olmak herkese nasip olmuyor.:gül;
 
Bazen en derin dönüşümler, en sessiz anlarda başlıyor.Ruhu yoran kalabalıklardan değil, huzur veren yalnızlıklardan geçiyor en gerçek şifa.

Görünmeyen bir sessizlikte, kimsenin dokunmadığı bir köşede insan kendine yeniden rastlıyor.

Zamanla anlıyorum ki hızla değil fark ederek yaşanıyor hayat ve bazen sadece durmak, yola devam etmenin en güçlü hali oluyor.
 
Çiçekte benim çiçekli günlerde.Güzel düşündükçe güzel şeyleri çağırırım.

İyi olan ne varsa gönlümü açarım.Neye inanırsam onu yaşarım.

Yol da benim yolcu da… :kalp;
 
Bazen bulunduğun ortamda küçülüyorsan, kendini ifade ettikçe yanlış anlaşılıyorsan ya da sadece sustuğunda kabul görüyorsan, orası senin yerin değildir bu böyledir.

Bu senin eksikliğin değildir.

Çünkü ait hissetmediğin bir yerde kalmak, seni senden uzaklaştırır.Oysa hayat sürekli kendini ispat etmeye çalışmakla değil, olduğun haliyle kabul gördüğün yerde özgürleştiğinde güzelleşir.

Güzel akşamlarınız olsun …
 
Geri
Üst Alt