Kar baykuşları, evlerini Kuzey Amerika’nın en soğuk bölgelerinde, Alaska ve Kanada’nın karlı tundralarında kurarlar. Yaz aylarında buralarda yavrularını büyütürler, ama kış gelince büyük bir maceraya atılırlar. Asıl ilginç olan, her dört yılda bir, bilim insanlarının bile tam çözemediği bir nedenle çok uzak yerlere göç etmeleri. Mesela Hawaii, Teksas, hatta Japonya gibi yerlerde kar baykuşları görenler olmuş.




Kar baykuşları, diğer baykuşlara göre oldukça büyük ve ağırdır. Dişi kar baykuşları neredeyse 1 metre boyuna ulaşabilir, kanatlarını açtıklarında ise 2 metre genişliğinde bir görüntü sergilerler. Erkekler biraz daha küçüktür, ama yine de çok etkileyicidirler. Vücutlarını kaplayan kalın tüyler, onları soğuktan korur ve yaklaşık 2 kilogram ağırlığındadır.




Kar baykuşlarının en sevdiği yemek, lemming denilen küçük kemirgenlerdir. Bir kar baykuşu, bir yılda tam 1600 lemming yiyebilir. Özellikle yavruları olunca, dişi ve erkek kar baykuşları avladıkları lemmingleri bir kenara saklar. Bazen 83 parça yiyecek stokladıkları bile görülmüş. Erkek baykuşlar, farklı yerlere yiyecek saklayarak bir çeşit 'yiyecek bankası' oluşturur.

Birçok baykuş sadece gece avlanır ve gündüzleri uyur. Ama kar baykuşları bu kuralı bozar. Onlar ne sadece gececi ne de sadece gündüzcüdür. Avları ne zaman aktifse, kar baykuşları da o zaman avlanmaya çıkar. Mesela, lemmingler gece mi dolaşıyor? Kar baykuşları da gece uyanık kalır.




Genç erkek kar baykuşlarının tüylerinde kahverengi lekeler bulunur. Yaşlandıkça bu lekeler kaybolur ve tüyleri tamamen beyaz olur. Dişi kar baykuşlarda ise hayatları boyunca koyu lekeler kalır. Kar baykuşları, ormanlarda saklanarak avlanan diğer baykuşların aksine, açık alanları sever. Pençeleri, özel tüylerle kaplıdır ve bu tüyler, adeta kar ayakkabısı gibi çalışır.




Kar baykuşlarının yavruları, diğer kuş türlerinden farklı olarak çok erken yuvadan ayrılır. Daha üç haftalıkken yuvayı terk ederler, ama uçmayı öğrenmeleri için bir ay daha geçmesi gerekir. Bu baykuşlar, karın yarım metre altında hareket eden bir lemmingi bile duyabilir ve tam isabetle avlayabilirler. Üstelik doğada pek çok hayvandan farklı olarak tek eşlidirler. Ancak yavrular yuvadan ayrılınca, anne ve baba baykuş da kendi yollarına gider.