İnsanlar memelidir ve memeliler, çevre sıcaklığından bağımsız olarak nispeten sabit bir iç sıcaklığı koruyabilen sıcakkanlı yaratıklardır. Vücut sıcaklığı kontrolü, homeostazın bir örneğidir ; bir organizmanın, hayatta kalmak için en uygun şekilde koşullara uyum sağlarken iç istikrarı koruma eğiliminde olan kendi kendini düzenleyen süreci.

İnsan vücudunun optimum sıcaklığı 37 °C'dir (98.6 °F), ancak çevredeki unsurlara maruz kalma , hormonlar , bir bireyin metabolizması ve aşırı yüksek veya düşük vücut sıcaklıklarına yol açabilen hastalıklar dahil olmak üzere çeşitli faktörler bu değeri etkileyebilir. Vücut sıcaklığı esas olarak beyindeki hipotalamus tarafından düzenlenir. Vücut sıcaklığıyla ilgili geri bildirim, sinir sistemi ve dolaşım sistemi (kan damarlarındaki basınca duyarlı reseptörleri, kan basıncıyla ilgili bilgi toplamak ve iletmek için sinir sistemiyle birlikte çalışır) aracılığıyla beyne iletilir ; burada solunum hızı, kan şekeri seviyeleri ve metabolik hız sıcaklık değişikliklerini telafi etmek için ayarlanır. Isı kaybı, kas aktivitesinin azalması, terleme ve kanın cilt yüzeyine yakın dolaşmasına izin veren ısı değişim mekanizmalarıyla teşvik edilir . Isı kaybı, cilde ve cildin altındaki yağa kan akışının azaltılması ve giysi, barınak ve harici ısı kaynaklarının kullanımı dahil olmak üzere vücudun yalıtım mekanizmaları tarafından azaltılır. Ek olarak, vücut titreme yoluyla ısı üretebilir, bu hipotalamus tarafından düzenlenen bir tepkidir. Yüksek ve düşük vücut sıcaklıkları arasındaki aralık, homeostatik platoyu oluşturur - yaşamı sürdüren "normal" aralık. İki uçtan birine yaklaşıldığında, düzeltici eylem (negatif geri bildirim yoluyla) sistemi normal aralığa döndürür.